روز از نو، روزی از نو...

سلام

هفته تون پر از خوشی

اونم خوشی های بی پایان و پر از دل دل عاشقانه

چهارشنبه بعد از اون حجم عظیم از بغض و دلتنگی ... دوتا راه حل پیش روم بود

یکی اینکه میتونستم بشینم و غصه بخورم و غصه بخورم و بازم غصه بخوریم

دیگری اینکه پاشم و خودمو جمع و جور کنم و از اون حال و هوا دور شم

و از اونجایی که یک تیلوتیلوی رنگی رنگی باید قوی و محکم باشه ... سریع تلفن را برداشتم و به مامان زنگ زدم

چند وقتی بود که مامان و بابا میخواستن که باهاشون برم و خرده ریزهای نی نی را بخریم

من وقتم پر بود و شدنی نبود

ولی دیدم با اون حال خراب ... فقط باید برم بیرون و مشغول شم تا یادم بره

خلاصه با مامان و بابا قرار گذاشتم و کارهام و مرتب کردم و رفتیم خرید

تا آخر شب سه تایی بیرون بودیم... سریع هم قرار و مدارها را مرتب کردیم با اون یکی خواهر که فردا صبح وسایل را ببریم براش

تخت و کمد و ویترین را که خود آقای فروشنده هماهنگ کرد و آخر شب برد تحویل داد

فردا صبح هم بیدار شدم و دوش گرفتم و آماده شدم و وسایل را بردیم و با مغزبادوم و خواهر و مامان کلی اتاق نی نی را تزیین کردیم

ظهر هم ناهار دور هم خوردیم

عصر اومدیم خونه

آقای دکتر دلتنگی و بی قراریم را درک کرده بودن و عصر کلی باهم گپ زدیم

شب هم کلی حرف زدیم ...

اما وقتی یه بغضی بیاد تو گلوی آدم تا با اشک نریزیش بیرون انگار آدم همونطور بی قرار میماند...

صبح جمعه بغضم سرباز کرد و بعد از کلی غر زدن به آقای دکتر و گریه و زاری و گیر دادنهای الکی.... البته که با درایت و پشتیبانی آقای دکتر بالاخره حالم بهتر شد

پ ن 1: انارهای باغچه رسیدن و دلبری میکنن....

انار و گلپر و آویشن... در کاسه های خوشگل میناکاری ...

دوست خوبم یادم آورد که امسال از انارها و دلبری هاشون چیزی نگفتم ...

پ ن 2: من هنوز دارم انگور میخورم

هرچقدرم مامانم غر میزنن فایده نداره... من و بابا عاشق انگور هستیم... اونم انگور پاییز که آفتاب خورده و طلا شده

پ ن 3: دعوای دو نفر دیگه... باعث شد من و آقای دکتر بیشتر و بیشتر با هم عهد و پیمان ببندیم و گره ی بینمون را سفت تر کنیم

پ ن 4: دلم پیاده روی های پاییزه میخواد...(ناهید جان در تمام پیاده روی های پاییزی به یادت هستم)