لبخند بزن

سلام

روزتون پر از لبخندهای شاد

استفاده از ماسک توی هوای گرم سخت و سخت تر میشه

و من این روزها تا وقتی کسی وارد دفتر نشده ماسکم را بر میدارم

همین دائما برداشتن و گذاشتنش هم داستان خودش را داره ولی در عوض حالا برای اونهایی که از پشت شیشه عبور میکنند و برام دست تکون میدن لبخند میزنم و چقدر لذت بخشه

حس میکنم هیچی جای این لبخندها را نمیگیره

دلم میخواد لبخند همه را ببینم

اصلا دوست دارم وقتی حرف میزنن غیر از چشماشون لب و دهنشون را هم ببینم

دوست دارم وقتی حرف میزنن و کلمات را ادا میکنند اون طنازی صداشون را با چشمام ببینم

کاش هرچه زودتر از دست این ماسک رها بشیم

هرچند حتی تصورش هم سخته

هنوز انگار از آدمها میترسیم ... انگار یه طور افراطی دوست داریم فاصله بگیریم... اگه بخوایم بریم یه جای شلوغ که تصور بدون ماسک رفتن هم حتی ترسناکه...

پ ن 1: دارم با آقای دکتر حرف میزنم ، میگن: فلان کار را بکن...

میگم به چه مناسبت ؟

میگن به این مناسبت که جریمه ش را پرداخت کردم

یعنی نگم براتون که سرصبحی اونقدر خندیدم که اشک چشمم در اومد

پ ن 2: دلم برای فندوق و پسته خیلی خیلی تنگ شده

نزدیک 17 روز هست که ندیدمشون

میخوام یه برنامه یهویی بزارم و برم دیدنشون

پ ن 3: تیرماه پر از تولد دوستام هست

پارسال تقریبا همشون را فراموش کردم

البته پارسال تیرماه سختی داشتم

هی دارم به خودم یادآوری میکنم و هی تقویم را نگاه میکنم 

میدونید در این مواقع بازم اون تاریخ های بخصوص یادمون میره

پ ن 4: باید یه مقدار رنگ بخرم

به اندازه کافی پول توی کارتم ندارم

مثل بچه ها که برای خریدن یه چیزی پول جمع میکنن ، هر روز یه مقداری به پولم اضافه میکنم و هی به موجودی سرک میکشم ببینم به حدنصاب رسیده یا نه

دقیقا حس همون بچگی را دارم که پول جمع میکردم تا اون وسیله دلخواهم را با پول تو جیبیهام بخرم

فقط با این تفاوت که انگار الان بی تاب ترم و اون وقتا صبورتر بودم....