تو که دستامو میگیری جهان جا میشه تو مشتم

سلام

روزتون قشنگ

رنگ آفتاب عوض شده

اینو حس میکنید

روزهای آخر تابستون آنچنان دلبری میکنند که دلت میخواد تک تک ثانیه ها را یه طور خاص و ویژه زندگی کنی

حالا دیگه روزها هم در حال کوتاهتر شدن هستند

هنوز عادت ندارم به این کوتاه شدن روز و یهو به خودم میام و میبینم هوا تاریک شده

صبح بازم گام شمار را باز کردم و هندزفری را گذاشتم توی گوشم و  فولدر آهنگهای محبوبم را پلی کردم

این هندزفری قرمز رنگ ، فقط برای شنیدن هست و نمیشه باهاش صحبت کرد

برای همین وقتی وسط پیاده روی آقای دکتر بهم زنگ زدند مجبور شدم با گوشی جواب بدم

صداشون خش دار و خسته بود

آخه دیشب دوباره تا ساعت 2 داشتیم صحبت میکردیم

بعد هم هر دو ساعت 7 بیدار شدیم

هردومون از اون دسته آدمهایی هستیم که به حداقل 8 ساعت خواب شبانه نیاز داریم

و حالا روزهای زیادی هست که نمیتونیم این 8 ساعت را بخوابیم

توی طول روز هم وقت نمیکنم برای استراحت

و این 5 ساعت خواب برای بدنم کافی نیست

باید برنامه هام را مرتب کنم و شب ها زودتر برم توی رختخواب

بی خوابی خودش سیستم ایمنی را ضعیف میکنه و این روزها به سیستم ایمنی قوی نیاز دارم

برنامه پیاده روی ها عالیه

حیف که زمان کم دارم و نمیتونم بیشتر از نیم ساعت پیاده روی کنم

بدو بدو برمیگردم دفتر و سعی میکنم تا ظهر 6 لیوان آب بنوشم

برام سخت نیست ولی گاهی فراموش میکنم

باید حواسم بهش باشه

پ ن 1: زنگ زدم به خانم کوره

وسایلمون توی یه کوره جا نشده

گفتم برای کوره دوم یه مقداری خشت دیگه میارم چون کوره جا داره

و الان با سرعت نور باید خشت های سفارشی را رنگ بزنم

پ ن 2: کار یکی از مدرسه هام را راه انداختم

حس کردم کوه کندم

پ ن 3: روزهای بی تو بودن میگذره اما به سختی...