رنج بسیار کشیدیم که بمانی و نشد...

سلام

روزتون زیبا

اسفند زیبا به نیمه رسیده

هوا دلپذیر و مطلوب شده

دیروز که یه بارون نم نم قشنگ هم داشتیم

ولی انگار نگاهم دیگه اونقدرها به زیبایی ها حساس نیست

میبینم ولی اون لذتی که قبلا میبردم را نمیبرم

آنچنان هم به زندگی حریص نیستم

اونطوری که با حرص و ولع زندگی را به آغوش میکشیدم ...

ولی هنوز زنده ام و این یعنی هنوز فرصت دارم و باید قدر لحظه ها را بدونم ...

نمیدونم چند روز هست که ننوشتم

اما میدونم که بیشتر درگیر مراسم و رفت و آمدهای مراسم سوگواری بودم

مراسم خاص برگزار نشد اما خانواده پدری ، خانواده بزرگی هست و خودمون توی خونه پدربزرگ دور هم بودیم

مراسم های معمول را برگزار نکردیم که کسی توی رودربایستی قرار نگیره

ولی خودمون همه بودیم

خونه نسبتا بزرگ

حیاط بزرگ

دوباره صدای خنده و جیغ وداد بچه ها این حیاط را پر کرده بود

شاید آخرین بار بود

بچه هایی که نزدیک سه سال قرنطینه شده بودند توی حیاط حسابی شیطنت کردند

سه تا فسقلی ما هم حسابی کیف کردند ، اولش که همشون از هم خجالت میکشیدند و یه کمی طول کشید تا یخشون باز بشه

ولی بعد حیاط پر شد از هیاهوی بچه ها

به رسم قدیم ترها گوشه حیاط یه جایی تک شعله گذاشتند و برنج را اونجا پختند

بعد از روز اول و دوم که غذا از بیرون میومد... بقیه ش را هر روز یکی آماده کرد

هم دور هم گریه کردیم و هم خندیدیم

جای پدرجانم خالی بود و هر چند دقیقه یکی یادشون میکرد

حلوا پختیم

تزئین کردیم

غذا بیرون دادیم

میوه بسته بندی کردیم

مراسم هفته سرمزار بود و پک های پذیرایی تهیه کردیم 

مراسم پدر من خیلی سوگوارانه و خیلی دردمندانه بود ... همش گریه بود و شیون

هر روز و هرساعت داشتیم گریه میکردیم

ولی مراسم پدربزرگ آرامتر بود

خنده و شوخی و سر به سر گذاشتنهای معمول را هم داشت

هرشب قبل شام جمع شدیم و دعا و قرآن دسته جمعی خوندیم

و دیشب آخرین شب بود ...

پ ن 1: خانم همسایه برام یه شال طرح دار و یه مقداری شکلات آورد

خواهش کرد شال مشکیم را عوض کنم

منم قبول کردم

پ ن 2: فشارهای عصبی مختلف گاهی کلافه ام میکنه

باید یه راه فراری پیدا کنم

پ ن 3: روزگار سخت هم میگذره...

پ ن 4: هر جمعه همون ساعتی که پدرجانم را از دست دادم میرم آرامستان

دیروز جمعه دهم بود...

باورش سخته

بارون نم نم میبارید

و یکساعت کلاه کاپشنم را کشیدم سرم و قرآن خوندم و اشک ریختم

حس میکردم پدرجانم کنارم هست ...

آرامش اون لحظه ها بینهایت بود