عمر گران می گذرد خواهی نخواهی

سلام

روزتون زیبا

شنبه تون پر از خیر و برکت

تا اومدم بیام سراغ وبلاگ روز از ظهر هم گذشت

باید یه عالمه بنویسم

البته عکسها را زودتر براتون ارسال کردم

آدرس پیچم را هم میزارم برای اون دوتا دوست عزیزم که ازم درخواست پیچ کرده بودن... نیاز به خصوصی نبود عزیزانم

یه پیچ موازی همین وبلاگ توی اینستاگرام داریم ....

tilotilomaniya1402

از روز یکشنبه بگم که راه به راه رفتم باغچه دنبال مادرجان

بعد هم رفتیم دنبال مغزبادوم و بردیمش خونه مون

تا شب اونجا بود و کمک کرد تا چمدان ببندیم

لباسهای نخی و رنگی رنگی را برداشتیم

سشوار و حوله و شامپو

شارژر و کتاب

دمپایی و کفش

خلاصه که یه چمدان بستیم

آخر شب بابای مغزبادوم اومد دنبالش و رفت خونشون

صبح هم 7 بیدار شدم و دوش گرفتم و آماده شدم و رفتیم سمت خاله و دختر خاله

ما 4 تا توی یه ماشین

5 تا خانم دیگه هم تو یه ماشین دیگه

رفتیم سمت سامان

فاصله تا اصفهان زیاد نیست

یک ساعت و ربع بعد توی ویلا بودیم

هوای خنک و باور نکردنی

میز و صندلیهایی که ماله ایوان بود را آوردیم و چیدیم دور هم 

دوتا از خانم ها دوست مشترک خاله و مامان بودن

ولی من تا حالا ندیده بودمشون

نشستیم به حرف زدن و تا حدی آشنا شدن

خیلی زود صمیمی شدیم و حرفها گل انداخت

یکی از خانم ها که مسئولیت پخت و پز را به عهده گرفته بود ، مواد عدس پلو را آماده کرده بود و خیلی زود بساط ناهار راه افتاد

مامان منم سالاد درست کردند

توت هم از باغچه برده بودیم  و زودی رفتیم سراغ توت ها

من و الاله (دخترخالم) رفتیم بیرون و لابلای درختها و سرسبزی ها یه کمی قدم زدیم

یه جوی آب بزرگ هم در نزدیکیمون بود

البته جایی که بودیم خیلی توی ارتفاع بود و پیاده روی خودش یه مدل کوهنوردی محسوب میشد

در حال راه رفتن بودیم که چشمم افتاد به درختهای سماق... البته هنوز فصلشون نبود و آماده برداشت نبودند

اما دیدن سماق همان و خم شدن همان و افتادن عینکم توی آب همان...

زودی کفشام را درآوردم و پاچه های شلوار را دادم بالا و رفتم سراغ عینک

این همون عینکی بود که دو سال پیش آقای دکتر روز تولدم برام خرید... با یه عالمه خاطره

عینک را سریع از آب درآوردم ولی رنگ عینک جیوه ای خوشگلم ، پریده بود

غصه خوردما

ولی توی آب یخ رفتن همان و شروع دردهای گردن و کتف هم همان

ولی دیگه شده بود...

برگشتیم سمت ویلا و ناهار خوردیم و باز نشستیم دور هم

تا عصر حرف زدیم و عصری رفتیم سمت پل زمان خان

هوا بینظیر

ما توی تمام مدتی که اونجا بودیم اصلا کولر روشن نکردیم

شبها هم زیر پتو میخوابیدیم و هوا سرد بود

به راحتی 12 تا 15 درجه اختلاف دما با اصفهان داشت

شب هم آش ماست خوردیم

سه شنبه حوض وسط ویلا را پر از آب کردیم و یه کمی آب بازی کردیم

آب بازی همان و تشدید دردهای دست و کتف همان

در حدی که دیگه برای اینکه صدام در نیاد و بقیه متوجه دردها نشن مجبور بودم هم سه ساعت یه مسکن بخورم

سه شنبه ظهر هم آشپزگروه برامون چلومرغ پخته بود

سه شنبه عصر هم باز رفتیم توی شهر سامان و دور زدیم و بستنی خوردیم

شام هم اضافه های غذای چند روز را خوردیم تا یخچال خالی بشه

چهارشنبه صبح زودتر از همه بیدار شدم و توی ایوان نشستم و یه نفس کتاب خوندم

ناهار هم ماکارونی خوردیم

چهارشنبه هم عصر باز رفتیم سمت قسمتهای جنگلی و مجبور شدیم به عالمه از مسیر را از توی آب رد بشیم ....

دردهای شدید کتف و گردن و شانه امانم را بریده بود

برگشتیم ویلا برای شام کتلت داشتیم

فردا صبح هم هرچی توی یخچال مونده بود را گذاشتیم وسط میز

مثل هرروز صبح املت و تخم مرغ درست کردن

هرچی پنیر و مربا هم مانده بود آوردن

و آخرین برش های هندوانه را هم آوردیم

و اینگونه یخچال خالی شد

مادرجان مسئول سالاد بودند و هر وعده برامون سالاد درست میکردند

من سه دفعه ظرفها را شستم

هرکسی به نوبه خودش یه کاری انجام میداد

و این خیلی خوب بود

طالبی و هندوانه هم توی مسیر خریدیم و باخودمون بردیم

چیس و تخمه فراوان هم برده بودیم

درختهای توی ویلا هم آلو و زردآلو داشتند که میچیدیم و میخوردیم

مادرجان هم خیار و توت و گیلاس آورده بودند

در نهایت هم همه خرجها حساب شد و تقسیم بر تعداد...

یخچال را خالی کردیم و شستیم

جارو برقی زدیم کل ویلا را

تی کشیدیم

توی سرویس های بهداشتی شوینده ریختیم

پرده ها را کشیدیم

شیرهای آب را چک کردیم

و در را قفل زدیم و برگشتیم

توی مسیر قرار بود یه جای سرسبز توقف کنیم

ولی وسط راه همسر یکی از خانم ها زنگ زده بود و کار فوری داشت و اینگونه شد که یه ساعته رسیدیم به اصفهان

هرکسی رفت سمت خودش

خاله جان و آلاله را گذاشتیم دم خونشون

با مادرجان رفتیم خونه و لباس عوض کردیم و رفتیم باغچه

سه ساعتی باغچه بودیم

عموجانم در حال راه اندازی یک مغازه فست فود بودند که زنگ زدند و یه مقداری منو و تراکت میخواستن چاپ کنن

مادرجان را رسوندم خونه و بدو بدو اومدم سمت دفتر

با عموجان دوساعتی دفتر بودیم و کارها را راه انداختیم و هلاک رفتم خونه

ساعت نزدیک 4 بود

ناهار خوردم و با دردهای شدید خوابیدم

ساعت نزدیک 7 بود که خواهر و مغزبادوم و باباش اومدن یه سری بهمون زدند

بعدش رفتم برای افتتاحیه فست فود عموجان

یه همبرگر هم خریدیم و اومدم خونه و با مادرجان خوردیم

مسکن خوردم و رفتم توی تختم

ولی از درد به خودم پیچیدم و نمیشد که بخوابم برای همین نشستم به کتاب خوندن

جمعه صبح بیدار شدم

مادرجان چمدان را باز کرده بودند

لباسهای شستنی را ریختیم توی ماشین

جمع و جور کردیم

اتاقم را تمیز کردم و گردگیری کردم

ولی درد امانم را بریده بود

دیگه در حدی که فقط میتونستم بایستم و نه میتونستم دراز بکشم نه به راحتی بشینم

برای بعد از ظهر قرار گذاشته بودیم که بریم خونه ی دایی مادرجان

دختر و نوه شون از خارجه اومده بودند و باید میرفتیم سرمیزدیم

ولی من اونقدر درد داشتم که تصور بیرون رفتن هم برام سخت بود

باز دوش گرفتم بلکه بهتر بشم

ولی دقیقه به دقیقه بدتر میشدم

لباس پوشیدم و آرایش کردم و اومدیم بیرون

جلوی شیرینی فروشی ایستادیم

خاله میخواست شیرینی بخره

مامان جان هم گز

ولی من توان پیاده شدن نداشتم

رسیدیم مهمونی و با میزبان دست دادیم و همشون گفتند چرا اینقدر داغی... از درد تب کرده بودم

هی پرسیدند چرا مثل همیشه نیستی و شلوغ نمیکنی

دیگه مجبور شدم بگم که درد دارم و ...شرح ماجرا

زن دایی مادرجان گفتند من برات یه مسکن میارم

یه مسکن که گویا دست ساز بود

خواهرشون سوپروایزر بیمارستان هستند و گویا دوستشون داروساز

این دوست داروساز یه مسکن دست ساز براشون درست کرده بود برای دردهای میگرنی

مسکن را خوردم و 5 دقیقه بعد به آلاله گفتم دیگه درد ندارم

گفت داری به خودت تلقین میکنی

ولی باور کردنی نبود

درد رفت که رفت ...

مگه میشه ؟؟؟؟؟؟

اولش آروم شدم

بعد شروع کردم به شلوغ بازی

مهمونها هم هی زیاد و زیادتر شدند

فامیلهایی که آخرین بار توی مراسم فوتی دیده بودیمشون و تقریبا 6 ماهی بود هم را ندیده بودیم

گفتیم و خندیدیم

زن دایی جان آش و دلمه درست کرده بودند برای عصرانه

ولی دیگه تا موقع خوردن رسید ساعت نزدیک 10 شب بود

دور هم خوردیم و خندیدیم

شیرینی های خونگی

شربت سکنجبین که با آب گازدار و سیروپ لیمو خیلی خیلی خوشمزه شده بود

و یه عالمه نان پنجره ای ....

تا آخر شب اونجا بودیم

ساعت 12 بود از اونجا اومدیم بیرون

عموجان زنگ زد گفت امروز بهم سرنزدی

گفتم نیم ساعت دیگه پیشتم...

و اینگونه شد که تا ساعت 1 و نیم نصفه شب اونجا دور هم بودیم

به عموی راه دور زنگ زدیم و تصویری حرف زدیم و گفتیم و خندیدیم

امروز صبح مادرجان گفتند نرو باشگاه

ولی من صبح که بیدار شدم پر از انرژی بودم

صبحانه را خوردم

یه دونه هم کپسول کلاژن

شلوار ورزشیم را پوشیدم و رفتم سمت باشگاه

باز زود رسیده بودم

رفتم پیاده روی

برگشتم و یه ساعت کامل ورزش کردیم

به مربی از دردها گفتم و ایشون یه کمی ماساژ دادند و یه چند تا حرکت بهم یاد دادند که انجام بدم تا ماهیچه های شانه قوی تر بشن

بعدش هم اومدم سرکار و یه عالمه کار روی هم انباشته شده بود

پ ن 1: چه پست طولانی ای نوشتم ...

پ ن 2: به هرزبانی به خانم فامیل میگم : نتورک با روحیات من سازگار نیست

با تیپ شخصیتی من همخوانی ندارد... ول کن نیست

باز دیشب اصرار اصرار

پ ن 3: چرا من باید منو و تراکت ها را مفتکی بزنم

ولی برای همبرگر پول بدم؟؟؟؟؟؟؟

پ ن 4: همسایه برامون گوشت نذری آورده

پ ن 5: دیروز استارت خرید عیدیهای عید غدیر را زدم

برای دوتا دخترخاله ها از روی پیچ عینک دودی سفارش دادم

برای مغزبادوم هم سفارش دادم ولی نه برای عیدیش

پ ن 6: از روی پیچ یه اسپری ضدآفتاب برای خودم سفارش دادم

دقیقا بعد از ثبت سفارش ، همسر داداشم برام یه عکس فرستاد که توی فروشگاه بود و داشت برام ضد آفتاب میخرید....